تاریخ: آبان 27, 1402
کشکک زانو یک استخوان مثلثی است که توسط تاندونها در سر جای خود قرار دارد و توسط رباطی در شیار انتهایی استخوانهای ران و ساق پا ثابتشده است. وقتی کشکک زانو از این شیار خارج میشود، این وضعیت به عنوان دررفتگی کشکک زانو شناخته میشود.
دررفتگی کشکک زانو زمانی رخ میدهد که کشکک زانو بهطور کامل از شیار خارج میشود. این مشکل اغلب در افراد جوان با فعالیت فیزیکی بالا رخ میدهد. معمولاً وقتی پای فرد روی زمین ثابت و زانوی او خمشده است و ضربهای یا فشار کوچکی به زانو وارد میشود، کشکک زانو از مکان خود خارج میشود. علائم شایع در این مورد شامل ناپایداری کشکک زانو (انحراف یا کجی کشکک) است. این ناپایداری ممکن است به دلیل شکل غیرعادی استخوانها در مفصل زانو، ضعف عضلات اطراف مفصل زانو و یا انقباض بیشازحد عضلات در قسمت کناری و خارجی زانو ایجاد شود.
زمانی که کشکک زانو دچار دررفتگی میشود، به بافتهای نرم اطراف مفصل زانو نیز آسیب وارد میشود که برطرف کردن این مشکل به گذراندن یک دوره توانبخشی نیاز دارد. توانبخشی زانو میتواند شامل یک دوره بیحرکت نگهداشتن زانو، استفاده از بریس زانو (برای محدود کردن حرکت مفصل)، انجام ورزش و حرکات اصلاحی، درمان دستی، تیپینگ (چسباندن چسب مخصوص روی مفصل) و انجام مدالیتههای درمانی الکتروتراپی مانند اولتراسوند و تحریک الکتریکی باشد.
. مشاورین ما همواره اماده پاسخگویی به پرسشهای شما درباره کلیه روشهای درمانی این کلینیک برای تسکین و درمان دررفتگی کشکک زانو میباشند. برای دریافت مشاوره و اطلاع از ساعات کار کلینیک و نیز رزرو نوبت میتوانید با ما از طریق شمارههای 03132367465 – 03132330382 تماس حاصل فرمایید.
علل دررفتگی کشکک زانو
دررفتگی کشکک زانو عمدتاً به دو علت رخ میدهد:
- اولازهمه، در اغلب موارد علت دررفتگی کشکک زانو این است که شخص درحالیکه کف پایش محکم روی زمین ثابت است، زانویش میچرخد. این حالت معمولاً در ورزشهایی رخ میدهد که در آن انجام حرکات سریع بسیار مهم است، مانند فوتبال، بسکتبال و اسکی.
- دوم اینکه ممکن است براثر وارد شدن ضربهٔ بسیار شدید و مستقیم بهزانو، کشکک زانو از جای خود خارج شود. این حالت ممکن است در حین انجام ورزشهایی مانند فوتبال و یا حتی در حین انجام کارهای روزمره رخ دهد.
افرادی که در معرض خطر دررفتگی کشکک زانو هستند.
بعضی افراد دارای خطر بیشتری برای دررفتگی کشکک زانو هستند. تحقیقات نشان داده است که زنان بیشتر از مردان در معرض این مشکل قرار دارند. همچنین، افراد جوان (بین 10 تا 20 سال) نسبت به افراد مسن، خطر دررفتگی کشکک زانو را دارند. عدم تقارن بین دو زانو نیز میتواند عاملی برای دررفتگی کشکک زانو باشد. همچنین، افرادی که قبلاً در گذشته به این مشکل دچار شدهاند، احتمال بروز مجدد دررفتگی کشکک زانو برای آنها بیشتر است.
علائم دررفتگی کشکک زانو
دررفتگی کشکک زانو برخی علائم بارز دارد که عبارتاند از:
- جابهجایی افقی کشکک زانو و خارج شدن آن از جای خود
- درد شدید زانو
- تورم زانو
- عدم توانایی صاف کردن زانو
- کشکک زانو کاملاً بیثبات میشود و بهراحتی بهطرف چپ و راست حرکت میکند.
تشخیص
متخصصین برای تشخیص دررفتگی کشکک زانو از روشهای مختلفی استفاده میکنند:
- ارزیابی و معاینهٔ زانو
- رادیوگرافی با اشعه ایکس
- اسکن ام.آر. آی
- سی.تی.اسکن
- اسکن استخوانی
درمان دررفتگی کشکک زانو
استراحت، کمپرس سرد، بانداژ فشاری و بالا گرفتن زانو
اولین اقدامی که در صورت بروز دررفتگی زانو باید انجام دهید این است که بهزانو استراحت دهید، آن را با بانداژ فشاری بندید، روی آن کمپرس سرد بگذارید و زانوی خود را بالاتر از سطح قلب بگیرید. این اقدامات میتواند تا حدود بسیار زیادی روند بهبودی شما را تسریع کند.
استفاده از بریس یا گچ گرفتن پا
با استفاده از یک بریس یا آتل مناسب میتوان مفصل زانو را در حین انجام فعالیتهای روزانه یا ورزش کردن، بیحرکت نگه داشت. استفاده از بریس یا زانوبند طبی به بهبودی سریعتر زانو کمک میکند و از آسیب دیدن مجدد زانو در طی دورهی درمانی، جلوگیری میکنند. برخی زانوبندهای کشی به افزایش گردش خون در زانو کمک میکنند و در کاهش تورم زانو مؤثر هستند.
دارودرمانی
درمان کشکک زانو ممکن است با استفاده از داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی انجام شود. این داروها میتوانند فعالیت سیکلواکسیژناز (COX) و سنتز پروستاگلندین را مهار کنند، اما همچنین ممکن است موجب آغاز مکانیزمهای دیگری مانند مهار سنتز لکوترین، آزادسازی آنزیم لیزوزومی و فعالسازی لیپواکسیژناز شوند.
تزریق
ممکن است متخصص طب فیزیکی برای کاهش التهاب زانو، درون مفصل زانو داروی کورتیزون تزریق کند. البته قبل از انجام این کار باید زانو ارزیابی و معاینه شود تا مشخص شود که دررفتگی زانو همراه با آسیبهای دیگری مانند آسیب غضروفی، رباطی یا شکستگی استخوان نبوده است.
فیزیوتراپی
بهطورکلی برای ریکاوری و بهبودی مناسب بعد از دررفتگی کشکک زانو، گذراندن دورهٔ فیزیوتراپی توصیه میشود. برنامهٔ توانبخشی به بیماران کمک میکند که به سطح فعالیت قبلی خود بازگردند و از بروز دررفتگی کشکک زانو در آینده جلوگیری کنند.
با استفاده از روشهایی مانند شاکویوتراپی، اولتراسوند و مگنتتراپی میتوان درد زانو که ناشی از دررفتگی کشکک زانو است، تسکین داد.
تمرینات
تمرینات اولیه برای ریکاوری بعد از دررفتگی کشکک زانو
انقباض استاتیک عضلات چهارسرران
یک حوله در زیر زانوی خود قرار دهید و سعی کنید با انقباض عضلات چتر سر ران، زانوی خود را به سمت پایین فشار دهید. در هنگام منقبض کردن عضلات، میتوانید انگشتان خود را روی ران پای خود بگذارید تا انقباض عضلات را حس کنید. این حالت را برای 5 ثانیه نگه دارید. این حرکت را درصورتیکه موجب تشدید علائم شما نمیشود، تا 10 بار تکرار کنید.
انقباض عضلات داخل ران
روی کمر خود دراز بکشید و یک توپ پیلاتس را بین دو پای خود قرار دهید. با انقباض عضلات چهارسر ران، زانوهای خود را کاملاً صاف کنید و سپس بهآرامی توپ را در بین زانوهای خود فشار دهید. برای این کار، عضلات داخل ران را فشرده کنید. این حالت را برای 5 ثانیه حفظ کنید. اگر این تمرین موجب درد زانوی شما نمیشود، میتوانید آن را 10 بار تکرار کنید.
خم و راست کردن زانو
دراز بکشید و تا جایی که میتوانید زانویخود را خم و راست کنید. این کار را در صورتی انجام دهید که برای شما دردناک نیست و تا حدی پای خود را خم و راست کنید که کشش متوسطی را در عضلات خود حس کنید. بهتدریج و تحت شرایطی که احساس درد نمیکنید، دامنه حرکتی زانوی خود را افزایش دهید. درصورتیکه انجام حرکت موجب تشدید علائم شما نمیشود، آن را بین 10 تا 20 بار تکرار کنید.
بالا آوردن پا از عقب در حالت ایستاده
بایستید و برای حفظ تعادل خود، دستانتان را به تکیهگاه یک صندلی یا لبهٔ میز بگیرید. کمر و زانوهای خود را صاف نگهدارید و سپس با انقباض عضلات کشالهٔ ران پای خود را به سمت عقب بالا ببرید. برای دو ثانیه پای خود را در بالاترین نقطه نگهدارید و سپس بهآرامی پای خود را پایین بیاورید. درصورتیکه انجام این تمرین برایتان دردناک نیست، آن را 10 بار تکرار کنید.
جراحی
در مواردی که شخص بهطور مکرر دچار دررفتگی کشکک زانو میشود، میتوان عمل جراحی انجام داد که طیان تعادل عضلانی در دو طرف کشکک زانو بازیابی شود (تنظیم راستای عضلات پروگزیمال یا دیزمال). این عمل ممکن است بهصورت عمل جراحی باز انجام شود.